استفاده از مدل احساسی یادگیرنده برای تطبیق محتوای تمرینات آموزشی به منظور بهبود فرایند آموزش

در بسیاری مواقع اطلاعات به دست آمده از ردگیری تعامل یادگیرنده با سیستم دقیق نیست. در حقیقت سیستم آموزش الکترونیکی موجود تنها صفحات مرور شده توسط یادگیرنده را دقیقات می دانند. آنها می توانند اطلاعاتی از قبیل زمان مکث یادگیرنده بر صفحات یا زمان حل تمرینات درسی را نیز محاسبه و ذخیره نمایند. اما این اطلاعات دقیق نیستند. زیرا شرایط عاطفی و محیطی یادگیرنده نیز ممکن است در زمان مکث روی صفحات و یاحل تمرینات درسی دخیل باشند. از این رو در این پایان نامه مدل یادگیرنده دو بخشی را معرفی می شود. مدل پیشنهادی، مدل یادگیرنده را به دو بخش مدل موقتی و مدل دایمی تقسیم می نماید در مدل یادگیرنده دوبخشی، استنتاجات سیستم ابتدا در مدل موقتی یادگیرنده قرار می گیرد. استنتاجات می توانند پس از حصول اطمینان از صحت آنها در مدل دایمی یادگیرنده قرار گیرند تا برای استفاده در نشست های بعدی قابل استفاده باشند. درغیر این صورت در نشست های بعدی از این استنتاجات صرف نظر خواهد شد. این مدل یادگیرنده برای سیستم های آموزش الکترونیکی مبتنی بر تمرین بیشترین سودمندی را دارد. زیرا عملکرد اینگونه سیستم ها مبتنی بر استنتاجاتی است که در مورد تعامل یادگیرنده با سیستم صورت می گیرد. این نخستین کاری است که در آن عواطف به عنوان یکی از مهمترین عوامل در روزآمدسازی مدل یادگیرنده مورد توجه قرار می گیرند. در سایر کارهایی که تاکنون در زمینه عواطف صورت گرفته است، تنها تشخیص عواطف و تهییج عواطف یادگیرنده در طول نشست مد نظر بوده است. در حالیکه در اینجا از عواطف به عنوان عاملی جهت روزآمدسازی دقیق تر مدل یادگیرنده استفاده شده است. لازم به ذکر است که در این کار، عواطف یادگیرنده و عوامل محیطی با استفاده از پارامترهای ضمنی تخمین زده شده است. سیستمی برای ارزیابی مدل پیشنهادی مورد پیاده سازی و آزمایش قرار گرفته است. همچنین نتایج حاصل از این سیستم مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته است.